Megjithëse sot prekëm tre qëndra banimi, Kotë, Gumenicë, Gjorm, objektivi ishte fshati Gumenicë, të cilit i erdhëm rrotull, duke ju shmangur rrugës automobilistike, kaluam në ara lëndina e shkurre, përrenj të shumtë, ecëm në shtigje ku këmba e njeriut kishte vite që nuk i shkelte, u grisëm nëpër ferra, driza e përcëllima, takuam pak njerëz …
Në këtë periudhë çdo ecje në lëndina a ngjitje në kodra e male është e bukur, ku ngjyrat e stinës ndërthuren mrekullisht me bardhësinë e kreshtave të maleve dhe gurgullimën e ujrave të kristalta të përrenjëve që zbresin vrullshëm nga lartësitë. Thjeshtë, mrekulli, ku shpirti dhe trupi gjejnë paqe. Nga Tërbaçi në Vranisht e më …
Jo vetëm ecje, por edhe ngjitje e zbritje, vizituam tre fshatra, për pjesën më të madhe të grupit të pa shkelura më përpara, pam ara të mbiella rrethuar me gardhe, livadhe, pemë, fshatra që heshtnin në vetmin e tyre, por që edhe pse të braktisura ruanin ende madhështinë e tyre, Velça dhe Ramica dy fshatëra …